dividerentur

Discretiva

dividerentur dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīviderentur	tertia singularis	imperfectum	passiva	coniunctivus	dīvidō (dīvidere)

API: /diːwideˈrentur/

Syllabificatio phonetica: dī·vi·de·ren·tur — morphologica: di-vid-erentur

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class.

Sextius Liciniusque cum parte collegarum et uno ex tribunis militum Fabio, artifices iam tot annorum usu tractandi animos plebis, primores patrum productos interrogando de singulis quae ferebantur ad populum, fatigabant: auderentne postulare ut, cum bina iugera agri plebi dividerentur, ipsis plus quingenta iugera habere liceret, ut singuli prope trecentorum civium possiderent agros, plebeio homini vix ad tectum necessarium aut locum sepulturae suus pateret ager? —Ab urbe condita Titi Livii ^[1]

saec. XII.

Superior autem pars medietatis eiusdem rotae a sinistro latere usque ad medietatem sui quasi viridem colorem emittebat, et a dextro latere usque ad medietatem sui velut rubeus color fulgebat; ita ut hi duo colores aequali mensura spatiorum inter se dividerentur. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis ^[2]^[3]

↑ Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber VI, caput 36, [11] — dividerentur
↑ ^2.0 ^2.1 Hildegardis Bingensis - Liber divinorum operum simplicis hominis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Visio decima, I — dividerentur
↑ ^3.0 ^3.1 Vicicitatio: dividerentur.