Jump to content

dividendi

E Victionario

Discretiva

dividendi dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

dīvidendī

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
dīvidendī
activa gerundium­ genitivo dīvidō (dīvidere)
Forma Modus flexurae originis
dīvidendī casus genitivus singularis · genus masculinum gerundivi dīvidendus
dīvidendī casus genitivus singularis · genus neutrum gerundivi dīvidendus
dīvidendī casus nominativus pluralis · genus masculinum gerundivi dīvidendus
dīvidendī casus vocativus pluralis · genus masculinum gerundivi dīvidendus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /diːwiˈdendiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·den·dī — morphologica: di-vid-end-i

dividendi

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
dividendi forma pluralis substantivi dividendo
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /diviˈdɛndi/
Syllabificatio phonetica: di·vi·den·di — morphologica: dividend-i

Loci

[+/-]
Titus Livius -58/+17 M. Fabius Quintilianus ca. 35-100 Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Agri publici dividendi coloniarumque deducendarum ostentatae spes et vectigali possessoribus agrorum imposito in stipendium militum erogandi aeris. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

saec. I.

  • Illud utique iam proprium ad efficiendum quod intendimus, plurimas quaestiones, quibus difficilior alia ratione explicatio est, ut de ratione dividendi, de sectione in infinitum, de celeritate augenda, linearibus illis probationibus solvi solere; ut, si est oratori (quod proximus demonstrabit liber) de omnibus rebus dicendum, nullo modo sine geometria esse possit orator. —Institutio oratoria Quintiliani [3][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Et quid prodest per partes proportionales, quas quantascumque potes accipere, magnitudinem et numerum definire millies atque aliis positionibus indefinitis, quae malunt una positione definiti minimi vel certissimo ordine dividendi atque subdefiniendi investigari? —De triplici minimo et mensura Iordani Bruni [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber IV, caput 36, [2] — dividendi
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: dividendi.
  3. 3.0 3.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber primus, X. [49] — dividendi
  4. 4.0 4.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De triplici minimo et mensura. (Universitas Turicensis): Liber De inventione minimi. Cap. II.  — dividendi