Jump to content

disturbor

E Victionario

Discretiva

disturbor dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbor prima singularis praesens passiva indicativus disturbō (disturbāre)
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /disˈturbor/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·bor — morphologica: dis-turb-or