Jump to content

disturbatur

E Victionario

Discretiva

disturbatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbātur tertia singularis praesens passiva indicativus disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /disturˈbaːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·tur — morphologica: dis-turb-atur