Jump to content

disturbabatur

E Victionario

Discretiva

disturbabatur dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbābātur tertia singularis imperfectum passiva indicativus disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /disturbaːˈbaːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·bā·tur — morphologica: dis-turb-abatur