Jump to content

diruisset

E Victionario

Discretiva

diruisset dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīruisset tertia singularis plusquam perfectum activa coniunctivus dīruō (dīruere)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /diːruˈis.set/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·ru·is·set — morphologica: di-ru-isset

Loci

[+/-]
Titus Livius
-58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Ut vero accersitus in curiam censor venit, multo infestius singuli universique praesentem lacerare: templum augustissimum regionis eius, quod non Pyrrhus, non Hannibal violassent, violare parum habuisse, nisi detexisset foede ac prope diruisset. Detractum culmen templo, nudatum tectum patere imbribus putrefaciendum. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XLII, caput 3, [6] — diruisset
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: diruisset.