Jump to content

diruendas

E Victionario

Discretiva

diruendas dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
dīruendās casus accusativus pluralis · genus femininum gerundivi dīruendus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /diːruˈendaːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·ru·en·dās — morphologica: di-ru-end-as

Loci

[+/-]
Titus Livius
-58…+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Aedes eius, quae essent in Palatio, diruendas, bona Semoni Sango censuerunt consecranda; quodque aeris ex eis redactum est, ex eo aenei orbes facti positi in sacello Sangus adversus aedem Quirini. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber VIII, caput 20, [8] — diruendas
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: diruendas.