dilatavit
Appearance
Discretiva
dilatavit dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
dīlātāvit | tertia singularis | perfectum | activa | indicativus | dīlātō (dīlātāre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /diːlaːˈtaːwit/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā·vit — morphologica: di-latav-it
Loci
[+/-]M. Tullius Cicero -106…-43 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- Istum enim locum totum illa vetus Zenonis brevis et ut tibi videbatur acuta conclusio dilatavit. —De natura deorum Ciceronis [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber tertius. 16 [19] — dilatavit
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: dilatavit.