Jump to content

dilataveras

E Victionario

Discretiva

dilataveras dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīlātāverās secunda singularis plusquam perfectum activa indicativus dīlātō (dīlātāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /diːlaːˈtaːweraːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā·ve·rās — morphologica: di-latav-eras

Loci

[+/-]
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

[+/-]

saec. IV.

  • Namque ipsa eorum morte, solidamentum auctoritatis in eloquiis tuis per eos editis sublimiter extenditur super omnia quae subter sunt: quod cum hic viverent, non ita sublimiter extentum erat. Nondum sicut pellem coelum extenderas, nondum mortis eorum famam usquequaque dilataveras. —Confessiones Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Confessiones. (Universitas Turicensis): Liber decimus tertius. Caput XV, p. [16] — dilataveras
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dilataveras.