dilataveras

Discretiva

dilataveras dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dīlātāverās	secunda singularis	plusquam perfectum	activa	indicativus	dīlātō (dīlātāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːlaːˈtaːweraːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā·ve·rās — morphologica: di-latav-eras

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Namque ipsa eorum morte, solidamentum auctoritatis in eloquiis tuis per eos editis sublimiter extenditur super omnia quae subter sunt: quod cum hic viverent, non ita sublimiter extentum erat. Nondum sicut pellem coelum extenderas, nondum mortis eorum famam usquequaque dilataveras. —Confessiones Augustini