dilatationis

Discretiva

dilatationis dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
dīlātātiōnis	casus genitivus singularis	substantivi dīlātātiō

API: /diːlaːtaːtiˈoːnis/

Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā·ti·ō·nis — morphologica: di-latation-is

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. XII.

Quapropter vides etiam ipsam ab umbilico usque ad pedes nigram: quod est a fortitudine suae dilatationis usque ad consummationem suae durationis, in praevaricatione legis, et in transgressione testamenti patrum suorum fuisse sordidam, quia multis modis divina praecepta neglexit voluptatem carnis suae secuta. —Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum Hildegardis ^[1]^[2]

saec. XVII.

Confundebantur enim et adumbrabantur in punctis contactuum rudimenta cubi octaedrique. At cur octaedri figuram potius quam cubi? An quia cubus est figura dilatationis, octaedron collectionis? Iam vero et materia et vis calorifica colliguntur impetita hostiliter a frigore. Unde vero certum sit, illam esse dilatationis figuram, hanc collectionis? —Strena seu de nive sexangula Ioannis Kepleri ^[3]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Hildegardis Bingensis - Scivias Hildegardis sive libri visionum ac revelationum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber primus. Visio quinta — dilatationis
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Vicicitatio: dilatationis.
↑ ^3.0 ^3.1 JOANNIS KEPLERI S. C. MAJEST. MATHEMATICI: STRENA seu DE NIVE SEXANGULA. FRANCOFURTI AD MOENUM apud GODEFRIDUM TAMBACH. Anno MDCXI.