dilatationes
Appearance
Discretiva
dilatationes dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dīlātātiōnēs | casus nominativus pluralis | substantivi dīlātātiō |
dīlātātiōnēs | casus accusativus pluralis | substantivi dīlātātiō |
dīlātātiōnēs | casus vocativus pluralis | substantivi dīlātātiō |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /diːlaːtaːtiˈoːneːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā·ti·ō·nēs — morphologica: di-latation-es
Loci
[+/-]Vitruvius ca. -30/-22 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
[+/-]
- Nobis autem ab his separandae sunt rationes et explicandae menstruae dierum brevitates itemque dilatationes. namque sol aequinoctiali tempore ariete libraque versando, quas e gnomone partes habet novem, eas umbrae facit VIII in declinatione caeli, quae est Romae. —De architectura Vitruvii [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber nonus, 7. [1] — dilatationes
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: dilatationes.