dilatam

Discretiva

dilatam dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

• Dacoromane: dilatăm

Formae affines

Latine

dīlātam

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dīlātam	casus accusativus singularis · genus femininum	participii dīlātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːˈlaːtam/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·lā·tam — morphologica: di-lat-am

Dacoromane

dilatam

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dilatam	prima singularis	imperfectum	activa	indicativus	dilata
dilatam	prima pluralis	imperfectum	activa	indicativus	dilata

Appellatio pronuntiatusque

API: /dilaˈtam/

Syllabificatio phonetica: di·la·tam — morphologica: dilat-am

Lusitane

dilatam

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dilatam	tertia pluralis	praesens	activa	indicativus	dilatar

Appellatio pronuntiatusque

API: [dɨˈłatɐ̃w̃]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: di·la·tam — morphologica: di-lat-am

Loci

Titus Livius -58/+17

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Ab Turno dici sibi et primoribus populorum parari necem ut Latinorum solus imperium teneat. Adgressurum fuisse hesterno die in concilio; dilatam rem esse, quod auctor concilii afuerit, quem maxime peteret. —Ab urbe condita Titi Livii

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Sane quod tibi curarum tuarum ponderibus fatigato, opus auxilio meo dicis, facis humiliter ut reliqua; atque utinam in ingenio meo, cuius et imploras opem et dilatam doles, aliquis tuis ydoneus tempestatibus portus esset: profecto non sinerem te diutius iactari. —Epistole familiares Petrarcae