dicato
Discretiva
|
dicato dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales1
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| dicātō | secunda singularis | futurum | activa | imperativus | dicō (dicāre) |
| dicātō | tertia singularis | futurum | activa | imperativus | dicō (dicāre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /diˈkaːtoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: di·cā·tō — morphologica: dic-ato
Proprietates grammaticales2
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dicātō | casus dativus singularis · genus masculinum | participii dicātus |
| dicātō | casus ablativus singularis · genus masculinum | participii dicātus |
| dicātō | casus dativus singularis · genus neutrum | participii dicātus |
| dicātō | casus ablativus singularis · genus neutrum | participii dicātus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /diˈkaːtoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: di·cā·tō — morphologica: dicat-o