dicatis
Discretiva
|
dicatis dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]dicātis
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| dicātis | secunda pluralis | praesens | activa | indicativus | dicō (dicāre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /diˈkaːtis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: di·cā·tis — morphologica: dic-atis
dicātīs
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dicātīs | casus dativus pluralis | participii dicātus |
| dicātīs | casus ablativus pluralis | participii dicātus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /diˈkaːtiːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: di·cā·tīs — morphologica: dicat-is
dīcātis
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| dīcātis | secunda pluralis | praesens | activa | coniunctivus | dīcō (dīcere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /diːˈkaːtis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·cā·tis — morphologica: dic-atis