desertura
Discretiva
|
desertura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]dēsertūra
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dēsertūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii dēsertūrus |
| dēsertūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii dēsertūrus |
| dēsertūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii dēsertūrus |
| dēsertūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii dēsertūrus |
| dēsertūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii dēsertūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /deːserˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·ser·tū·ra — morphologica: de-sert-ur-a
dēsertūrā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dēsertūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii dēsertūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /deːserˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·ser·tū·rā — morphologica: de-sert-ur-a