Jump to content

demonstrabitur

E Victionario

Discretiva

demonstrabitur dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dēmōnstrābitur tertia singularis futurum passiva indicativus dēmōnstrō (dēmōnstrāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /deːmoːnsˈtraːbi.tur/(classice)
Syllabificatio phonetica: dē·mōns·trā·bi·tur — morphologica: de-monstr-abitur

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 85 a.C.n. / 669 a.u.)

  • Cum autem pro comparabili aliquid inducetur, quoniam id per similitudinem maxime tractatur, in reprehendendo conveniet simile id negare esse, quod conferetur, ei, quicum conferetur. Id fieri poterit, si  demonstrabitur  diversum esse genere, natura, vi magnitudine, tempore, loco, persona, opinione; ac si, quo in numero illud, quod per similitudinem afferetur, et quo in loco hoc, cuius causa afferetur, haberi conveniat, ostendetur. —De inventione Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De inventione. (The Latin Library): Liber primus. XLIV. [82] — demonstrabitur
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: demonstrabitur.