Jump to content

deletrix

E Victionario

Latine

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /deːˈleːtriːks/(classice)
Syllabificatio phonetica: dē·lē·trīx — morphologica: dele-trix

Notatio

[+/-]
{{|la-nx|dēleō|prae=}}

Nomen substantivum

[+/-]

dēlē|trīx, -trīcis fem.

  1. Quae delet.

Declinatio

[+/-]
f. sing. plur.
nom. dēlētrīx dēlētrīcēs I
gen. dēlētrīcis dēlētrīcum II
dat. dēlētrīcī dēlētrīcibus III
acc. dēlētrīcem dēlētrīcēs IV
abl. dēlētrīce dēlētrīcibus VI
voc. dēlētrīx dēlētrīcēs V

Dictiones collatae

[+/-]

Translationes

[+/-]
Quae deletdilatare ▼
Quae deletcollabi ▲

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (56 a.C.n. / 698 a.u.)

  • Tum vero elatus spe est, posse se, quoniam togatum domestici belli exstinctorem nefario scelere foedasset, illum etiam, illum externorum bellorum hostiumque victorem adfligere: tum est illa in templo Castoris scelerata et paene  deletrix  huius imperii sica deprehensa: tum ille, cui nulla hostium diutius urbs umquam fuit clausa, qui omnes angustias, omnes altitudines moenium obiectas semper vi ac virtute perfregit, obsessus est ipse domi, meque non nulla imperitorum vituperatione timiditatis meae consilio et facto suo liberavit. —De haruspicum responso in P. Clodium oratio Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De haruspicum responso in P. Clodium oratio. (The Latin Library): XXIII. [49] — deletrix
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: deletrix.