deducendi
Discretiva
|
deducendi dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| dēdūcendī | —
|
—
|
activa | gerundium | genitivo | dēdūcō (dēdūcere) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dēdūcendī | casus genitivus singularis · genus masculinum | gerundivi dēdūcendus |
| dēdūcendī | casus genitivus singularis · genus neutrum | gerundivi dēdūcendus |
| dēdūcendī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | gerundivi dēdūcendus |
| dēdūcendī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | gerundivi dēdūcendus |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /deːduːˈkendiː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·dū·cen·dī — morphologica: de-duc-end-i
