crucis

Discretiva

crucis dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

• Dacoromane: cruciș

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
crucis	casus genitivus singularis	substantivi crux

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkrukis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cru·cis — morphologica: cruc-is

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Petronius Arbiter ca. 14-66

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (63 a.C.n.)

• misera multatio bonorum, miserum exsilium; sed tamen in omni calamitate retinetur aliquod vestigium libertatis. Mors denique si proponitur, in libertate moriamur, carnifex vero et obductio capitis et nomen ipsum crucis absit non modo a corpore civium Romanorum sed etiam a cogitatione, oculis, auribus. Harum enim omnium rerum non solum eventus atque perpessio sed etiam condicio, exspectatio, mentio ipsa denique indigna cive Romano atque homine libero est. —Pro C. Rabirio perduellionis reo ad Quirites oratio Ciceronis

saec. I.

• Io Saturnalia, rogo, mensis december est? Quando vicesimam numerasti? Nescit quid faciat, crucis offla, corvorum cibaria. Curabo, iam tibi Iovis iratus sit, et isti qui tibi non imperat. Ita satur pane fiam, ut ego istud conliberto meo dono; alioquin iam tibi depraesentiarum reddidissem. —Satyricon T. Petronii Arbitri