Jump to content

cruces

E Victionario

Discretiva

cruces dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
crucēs casus nominativus pluralis substantivi crux
crucēs casus accusativus pluralis substantivi crux
crucēs casus vocativus pluralis substantivi crux

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈkru.keːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: cru·cēs — morphologica: cruc-es

Loci

[+/-]
Marcus Terentius Varro
-116…-27
M. Tullius Cicero
-106…-43
P. Ovidius Naso
-42…+18
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
Petronius Arbiter
ca. 14-66
P. Cornelius Tacitus
55-117
Hildegardis Bingensis
1098-1179
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class.class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (ca. 47-45 a.C.n.)

  • Quid similius videtur quam in his est extrema littera X crux, Phryx? quas, qui audit voces, auribus discernere potest nemo, quom easdem non esse similes ex declinatis verbis intellegamus, quod cum sit cruces et Phryges et de his extremis syllabis exemptum sit E, ex altero fit ut ex C et S crux, ex altero G et S Phryx; quod item apparet, cum est demptum S; nam fit unum cruce, alterum Phrygi. —De lingua Latina Varronis [1][2]

class. (45 a.C.n.)

  • Qui iure aequo omnis putat esse oportere, is tibi non infestissimus sit, cum cogitet varietatem libidinemque decretorum tuorum? qui sociorum iniuriis provinciarumque incommodis doleat, is in te non expilatione Asiae, vexatione Pamphyliae, squalore et lacrimis Siciliae concitetur? qui civium Romanorum iura ac libertatem sanctam apud omnis haberi velit, is non tibi plus etiam quam inimicus esse debeat, cum tua verbera, cum securis, cum cruces ad civium Romanorum supplicia fixas recordetur? —In C. Verrem actio secunda Ciceronis [3][2]

class. (versio II, ca. 5 p.C.n.)

  • illum etiam, qui vos ex arbore vertit in usum,
convincam puras non habuisse manus.
praebuit illa arbor misero suspendia collo,
carnifici diras praebuit illa cruces;
illa dedit turpes raucis bubonibus umbras,
vulturis in ramis et strigis ova tulit.
his ego commisi nostros insanus amores
molliaque ad dominam verba ferenda dedi? —Amores Ovidii Nasonis [4][2]

class. (41 p.C.n.)

  • Ne quem fallat tamquam aliquo tempore, aliquo loco profutura, ostendenda est rabies eius effrenata et attonita apparatusque illi reddendus est suus, eculei et fidiculae et ergastula et cruces et circumdati defossis corporibus ignes et cadavera quoque trahens uncus, varia vinculorum genera, varia poenarum, lacerationes membrorum, inscriptiones frontis et bestiarum immanium caveae — inter haec instrumenta collocetur ira dirum quiddam atque horridum stridens, omnibus per quae furit taetrior. —De ira libri III Senecae [5]

saec. I.

  • Proxima ergo nocte, cum miles, qui cruces asservabat, ne quis ad sepulturam corpus detraheret, notasset sibi [et] lumen inter monumenta clarius fulgens et gemitum lugentis audisset, vitio gentis humanae concupiit scire, quis aut quid faceret. —Satyricon T. Petronii Arbitri [6][2]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 116 p.C.n.)

  • eadem clades municipio Verulamio fuit, quia barbari omissis castellis praesidiisque militarium, quod uberrimum spolianti et defendentibus intutum, laeti praeda et laborum segnes petebant. ad septuaginta milia civium et sociorum iis quae memoravi locis cecidisse constitit. neque enim capere aut venundare aliudve quod belli commercium, sed caedes patibula ignes cruces, tamquam reddituri supplicium at praerepta interim ultione, festinabant. —Annales P. Cornelii Taciti [7][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Quod si ille siligineum panem per debilitatem corporis comedere non poterit, tunc azymum panem calidum, id est der brot cum iacincto et praefatis verbis benedices, ut praedictum est, et ipsi ad comedendum tribues. Sed etiam eumdem ad modum crucis per omnes calidos cibos quos ille comesturus est trahes, scilicet per carnes, per warmuse, et per reliquos cibos eius, et ipsos, cum cruces in eis facis, cum praefatis verbis benedices, et hoc saepe facies, et curabitur. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [8][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Accedunt caelestium effectus potentissimi considerandi, qui in cardinibus orientis, occidentis et meridiei virtutem, principium et perfectionem concipere censentur. Hinc ea quae de solstitialibus, aequinoctialibus, mediae diei mediaeque noctis punctis, in quibus se circuli maiores intersecant, astrologi et omnis generis divini summopere commendant. Unde cruces illae, illae in quadriviis excantationes et invocationes, illa item tempora quibus luna vel sol vel certus planeta in quatuor angulorum coeuntium synodo constituitur. —De imaginum compositione Iordani Bruni [9][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber nonus, 31. p. 44 — cruces
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 Vicicitatio: cruces.
  3. 3.0 3.1 Marcus Tullius Cicero - In C. Verrem actio secunda. (The Latin Library): Liber tertius. 3 [6] — cruces
  4. 4.0 4.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber primus, 12, versus 18 — cruces
  5. Lucius Annaeus Seneca - De ira, libri III. (The Latin Library):  Tomus / Liber 3. 3, versus 6 — cruces
  6. 6.0 6.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CXI. — cruces
  7. 7.0 7.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber XIV. [33] — cruces
  8. 8.0 8.1 Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber quartus. Cap. II. - De iacincto  — cruces
  9. 9.0 9.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De imaginum compositione. (Universitas Turicensis): Sectio I. Cap. V.  — cruces