crevisset

Discretiva

crevisset dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
crēvisset	tertia singularis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	crēscō (crēscere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kreːˈwisset/

(classice)

Syllabificatio phonetica: crē·vis·set — morphologica: crev-isset

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

P. Ovidius Naso -42…+18

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• “Quid, quod in annalibus habemus Veienti bello, cum lacus Albanus praeter modum crevisset, Veientem quendam ad nos hominem nobilem perfugisse, eumque dixisse ex fatis, quae Veientes scripta haberent, Veios capi non posse, dum lacus is redundaret; et, si lacus emissus lapsu et cursu suo ad mare profluxisset, perniciosum populo Romano; sin autem ita esset eductus, ut ad mare pervenire non posset, tum salutare nostris fore?” —De divinatione Ciceronis

class.

• O tua si sineres in nostris nomina poni

carminibus, positus quam mihi saepe fores!

te canerem solum, meriti memor, inque libellis

crevisset sine te pagina nulla meis. —Tristia Ovidii Nasonis