crevi

Discretiva

crevi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
crēvī	prima singularis	perfectum	activa	indicativus	crēscō (crēscere)
crēvī	prima singularis	perfectum	activa	indicativus	cernō (cernere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkreːwiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: crē·vī — morphologica: crev-i

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

Gaius Valerius Catullus -87…-54

Marcus Terentius Varro -47…-45

Marcus Valerius Martialis 40-103

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Litteras tuas accepi pr. Non. Febr. eoque ipso die ex testamento crevi hereditatem. Ex multis meis miserrimis curis est una levata si, ut scribis, ista hereditas fidem et famam meam tueri potest; quam quidem intellego te etiam sine hereditate tuis opibus defensurum fuisse. —Epistolae ad Atticum Ciceronis

class.

• certe ego te in medio versantem turbine leti

eripui, et potius germanum amittere crevi,

quam tibi fallaci supremo in tempore deessem:

pro quo dilaceranda feris dabor alitibusque

praeda, neque iniacta tumulabor mortua terra. —Carmina Catulli

class.

• Apud Plautum: Quia ego antehac te amavi et mihi amicam esse crevi. Crevi valet constitui: itaque heres cum constituit se heredem esse, dicitur cernere, et cum id fecit, crevisse. —De lingua Latina Varronis

class.

• “Nihil,” inquit, “volo derogare legibus, nihil institutis. Aequum inter omnes cives ius sit. Utere sine me beneficio meo, patria. Causa tibi libertatis fui, ero et argumentum; exeo, si plus quam tibi expedit, crevi.” —Ad Lucilium epistulae morales Senecae

saec. I.

• Cunarum fueras motor, Charideme, mearum

Et pueri custos adsiduusque comes.

Iam mihi nigrescunt tonsa sudaria barba

Et queritur labris puncta puella meis;

Sed tibi non crevi: te noster vilicus horret,

Te dispensator, te domus ipsa pavet. —Epigrammata M. Valerii Martialis