coquus

Latine

Appellatio

coquus

API: /ˈko.kʷus/

(classice)

Notatio

← Latine: coquō

Nomen substantivum

coqu|us, -ī masc.

1. Homo qui cibum facit; aliquis, qui cibum coquit.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	coquus	coquī	I
gen.	coquī	coquōrum	II
dat.	coquō	coquīs	III
acc.	coquum	coquōs	IV
abl.	coquō	coquīs	VI
voc.	coque	coquī	V

Dictiones collatae

• coqua (fem.)
• coquīnāris
• coquīnārius
• coquīnō
• coquīnus
• coquō

Translationes

Homo qui cibum facit	dilatare ▼

Homo qui cibum facit	collabi ▲

Anglice: cook (en) Batave: kok (nl) m Bulgarice: готвач (bg) m ‎(gotvač) Dacoromane: bucătar (ro) m Esperantice: kuiristo (eo) Francogallice: cuisinier (fr) m Germanice: Koch (de) m Hispanice: cocinero (es) m Islandice: kokkur (is) m Italice: cuoco (it) m Lusitane: cozinheiro (pt) m Neograece: μάγειρας (el) m ‎(mágeiras) Norvegice: kokk (no) m Ruthenice: повар (ru) m ‎(povar)