convenite
Discretiva
|
convenite dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]convenīte
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| convenīte | secunda pluralis | praesens | activa | imperativus | conveniō (convenīre) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /konweˈniːte/ (classice) - Syllabificatio phonetica: con·ve·nī·te — morphologica: con-ven-ite
convenite
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| convenite | secunda pluralis | —
|
activa | imperativus | convenire |
| convenite | secunda pluralis | praesens | activa | indicativus | convenire |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /konve'nite/ - Syllabificatio phonetica: con·ve·ni·te — morphologica: conven-ite