contemplatrix

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /kontemˈplaːtriːks/, [kɔntɛmˈpɫaːtriːks](classice)
Syllabificatio phonetica: con·tem·plā·trīx — morphologica: con-templa-trix

Notatio[+/-]

← Latinecontemplātor

Nomen substantivum[+/-]

contemplātr|īx, -īcis fem. [1][2][3][4]

  1. Quae contemplātur

Declinatio[+/-]

f. sing. plur.
nom. contemplātrīx contemplātrīcēs I
gen. contemplātrīcis contemplātrīcum II
dat. contemplātrīcī contemplātrīcibus III
acc. contemplātrīcem contemplātrīcēs IV
abl. contemplātrīce contemplātrīcibus VI
voc. contemplātrīx contemplātrīcēs V

Dictiones collatae[+/-]

Translationes[+/-]

Quae contemplaturdilatare ▼
Quae contemplaturcollabi ▲

Loci[+/-]

Apuleius
ca. 125-170
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Hinc rhetoricae duae sunt apud eum partes, quarum una est disciplina contemplatrix bonorum, iusti tenax, apta et conveniens cum secta eius qui politicus vult videri; alia vero adulandi scientia est, captatrix verisimilium, usus nulla ratione collectus – sic enim ἄλογον τριβὴν elocuti sumus -, quae persuasum velit quod docere non valeat. —De Platone et eius dogmate Apulei [5][6]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. I, p. 830 — “CONTEMPLĀTRIX, īcis, f. 3.”
  2. 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. I, p. 637 — “contemplātrīx, īcis, f. [contemplator]”
  3. 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — contemplātrīx, īcis, f. (Femin. zu contemplator) (tom. 1, p. 1594)
  4. 4.0 4.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)contemplatrix
  5. 5.0 5.1 Apuleius - De Platone et eius dogmate. (Bibliotheca Augustana): Liber II. Sectio 8 — contemplatrix
  6. 6.0 6.1 Vicicitatio: contemplatrix.