Jump to content

contemplatricem

E Victionario

Discretiva

contemplatricem dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
contemplātrīcem casus accusativus singularis substantivi contemplātrīx

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /kontemplaːˈtriːkem/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·tem·plā·trī·cem — morphologica: con-templatric-em

Loci

[+/-]
Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (ca. 30 p.C.n.)

  • Horum observationem medicinam esse; quam ita finiunt, ut quasi viam quandam quam μέθοδον nominant, eorumque, quae in morbis communia sunt, contemplatricem esse contendant. —De Medicina Celsi [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber primus, prooemium. [57] — contemplatricem
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: contemplatricem.