contactum

Discretiva

contactum dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Casu	Verbum
contāctum	—	—	—	supinum	accusativo	contingō (contingere)

Forma	Modus flexurae	originis
contāctum	casus accusativus singularis · genus masculinum	participii contāctus
contāctum	casus nominativus singularis · genus neutrum	participii contāctus
contāctum	casus accusativus singularis · genus neutrum	participii contāctus
contāctum	casus vocativus singularis · genus neutrum	participii contāctus
contāctum	casus accusativus singularis	substantivi contāctus

API: /konˈtaːktum/

Syllabificatio phonetica: con·tāc·tum — morphologica: con-tact-um

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class. (anno 374 u.c.)

Dum conscribitur Romae exercitus, castra interim hostium haud procul Allia flumine posita; inde agrum late populantes, fatalem se urbi Romanae locum cepisse inter se iactabant; similem pavorem inde ac fugam fore ac bello Gallico fuerit; etenim si diem contactum religione insignemque nomine eius loci timeant Romani, quanto magis Alliensi die Alliam ipsam, monumentum tantae cladis, reformidaturos? —Ab urbe condita Titi Livii ^[1]^[2]

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

Anguem ex medulla hominis spinae gigni accepimus a multis. pleraque enim occulta et caeca origine proveniunt, etiam in quadripedum genere, sicut salamandrae, animal lacertae figura, stellatum, numquam nisi magnis imbribus proveniens et serenitate desinens. huic tantus rigor, ut ignem tactu restinguat non alio modo quam glacies. eiusdem sanie, quae lactea ore vomitur, quacumque parte corporis humani contacta toti defluunt pili, idque, quod contactum est, colorem in vitiliginem mutat. —Naturalis historia Plinii ^[3]^[2]

saec. VII.

In summitate autem palpebrarum locis, quibus se utraque clausa contingunt, extant adnati ordine servato capilli tutelam oculis ministrantes, ne inruentes facile iniurias excipiant et ex eo noceantur, ut pulveris vel cuiusquam crassioris materiae arceant contactum, aut ipsum quoque aerem concidendo mitificent, quo tenuem atque serenum faciant visum. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis ^[4]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber VI, caput 28, [6] — contactum
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 ^2.3 Vicicitatio: contactum.
↑ ^3.0 ^3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 86, [188] — contactum
↑ ^4.0 ^4.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana): Liber XI. De homine et partibus eius. Caput I. [40] — contactum