consumuntur

Discretiva

consumuntur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
cōnsūmuntur	tertia pluralis	praesens	passiva	indicativus	cōnsūmō (cōnsūmere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /koːnsuːˈmuntur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cōn·sū·mun·tur — morphologica: con-sum-untur

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Interdum vero in naribus etiam carunculae quaedam similes muliebribus mammis nascuntur, eaeque imis partibus, quae carnosissimae sunt, inhaerent. Has curare oportet medicamentis adurentibus, sub quibus ex toto consumuntur. —De Medicina Celsi

saec. I.

• in Taurorum paeninsula in civitate Parasino terra est, qua sanantur omnia vulnera. at circa A<s>son Troadis lapis nascitur, quo consumuntur omnia corpora; sarcophagus vocatur. —Naturalis historia Plinii