coniunctura

E Victionario

Discretiva

coniunctura dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

coniūnctūra[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
coniūnctūra casus nominativus singularis · genus femininum participii coniūnctūrus
coniūnctūra casus vocativus singularis · genus femininum participii coniūnctūrus
coniūnctūra casus nominativus pluralis · genus neutrum participii coniūnctūrus
coniūnctūra casus accusativus pluralis · genus neutrum participii coniūnctūrus
coniūnctūra casus vocativus pluralis · genus neutrum participii coniūnctūrus
Appellatio[+/-]
API: /kon.juːnkˈtuːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·iūnc·tū·ra — morphologica: con-iunct-ur-a

coniūnctūrā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
coniūnctūrā casus ablativus singularis · genus femininum participii coniūnctūrus
Appellatio[+/-]
API: /kon.juːnkˈtuːraː/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·iūnc·tū·rā — morphologica: con-iunct-ur-a

Loci[+/-]

Titus Livius -58/+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Auxerunt Romae tumultum litterae ex Gallia allatae ab L. Porcio praetore: Hasdrubalem movisse ex hibernis et iam Alpes transire; octo milia Ligurum conscripta armataque coniunctura se transgresso in Italiam esse, nisi mitteretur in Ligures qui eos bello occuparet; se cum invalido exercitu quoad tutum putaret progressurum. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXVII, caput 39, [2] — coniunctura
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: coniunctura.