confugitura
Discretiva
|
confugitura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]cōnfugitūra
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| cōnfugitūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii cōnfugitūrus |
| cōnfugitūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii cōnfugitūrus |
| cōnfugitūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii cōnfugitūrus |
| cōnfugitūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii cōnfugitūrus |
| cōnfugitūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii cōnfugitūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /koːnfugiˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·fu·gi·tū·ra — morphologica: con-fugit-ur-a
cōnfugitūrā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| cōnfugitūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii cōnfugitūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /koːnfugiˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·fu·gi·tū·rā — morphologica: con-fugit-ur-a