confugit

E Victionario

Discretiva

confugit dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

cōnfugit[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cōnfugit tertia singularis praesens activa indicativus cōnfugiō (cōnfugere)
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈkoːnfugit/(classice)
Syllabificatio phonetica: cōn·fu·git — morphologica: con-fug-it

cōnfūgit[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cōnfūgit tertia singularis perfectum activa indicativus cōnfugiō (cōnfugere)
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /koːnˈfuːgit/(classice)
Syllabificatio phonetica: cōn·fū·git — morphologica: con-fug-it