confugit
Discretiva
|
confugit dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]cōnfugit
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| cōnfugit | tertia singularis | praesens | activa | indicativus | cōnfugiō (cōnfugere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈkoːnfugit/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·fu·git — morphologica: con-fug-it
cōnfūgit
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| cōnfūgit | tertia singularis | perfectum | activa | indicativus | cōnfugiō (cōnfugere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /koːnˈfuːgit/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·fū·git — morphologica: con-fug-it