confugiendum
Discretiva
|
confugiendum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| cōnfugiendum | —
|
—
|
activa | gerundium | accusativo | cōnfugiō (cōnfugere) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| cōnfugiendum | casus accusativus singularis · genus masculinum | gerundivi cōnfugiendus |
| cōnfugiendum | casus nominativus singularis · genus neutrum | gerundivi cōnfugiendus |
| cōnfugiendum | casus accusativus singularis · genus neutrum | gerundivi cōnfugiendus |
| cōnfugiendum | casus vocativus singularis · genus neutrum | gerundivi cōnfugiendus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /koːnfugiˈendum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·fu·gi·en·dum — morphologica: con-fugi-end-um
