confugiebatur
Discretiva
|
confugiebatur dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| cōnfugiēbātur | tertia singularis | imperfectum | passiva | indicativus | cōnfugiō (cōnfugere) |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /koːnfugieːˈbaːtur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cōn·fu·gi·ē·bā·tur — morphologica: con-fugi-ebatur
