cineribus

E Victionario

Discretiva

cineribus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
cineribus casus dativus pluralis substantivi cinis
cineribus casus ablativus pluralis substantivi cinis

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /kiˈneribus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ci·ne·ri·bus — morphologica: ciner-ibus

Loci[+/-]

Lucius Annaeus Seneca -3/+65 P. Cornelius Tacitus
ca. 116
Hildegardis Bingensis
1098-1179
Franciscus Petrarca
1304-1374
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Is illum ante bustum Quinti Catuli carpebat gravissimus mitissimi viri cineribus, supra quos vir mali exempli, popularis tamen et non tam immerito quam nimis amatus per stillicidia sanguinem dabat. —De Ira Senecae [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • At Agrippina, quamquam defessa luctu et corpore aegro, omnium tamen quae ultionem morarentur intolerans ascendit classem cum cineribus Germanici et liberis, miserantibus cunctis quod femina nobilitate princeps, pulcherrimo modo matrimonio inter venerantis gratantisque aspici solita, tunc feralis reliquias sinu ferret, incerta ultionis, anxia sui et infelici fecunditate fortunae totiens obnoxia. —Annales P. Cornelii Taciti [3][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Sed et de cortice et foliis eiusdem arboris cineres fac, et de cineribus illis lixiviam fac, et si caput tuum aut stuphete est, aut wellcht, cum eadem lixivia saepe lava, et caput sanabitur, et pulchrum erit, et multos ac pulchros crines producit. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [4]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Tum benedictis natis nepotibusque adiuratoque ante alios Ioseph ne sepeliretur in Egipto, sed referretur ad patrium sepulcrum, centum et quadraginta septem annis explicitis defunctus est, relatusque quo iusserat et sepultus filiorum manibus cum patribus suis Abraham et Isaac; quorum trium cineribus ignobilis per se nobilitatur Ebron. —De viris illustribus Petrarcae [5]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Ab ipsa est soliditas, spissitudo et corporum gravitas; contrahitur autem et inspissatur ipsa, ut in paucis dimensionibus seu brevibus atque spacio multas sui partes comprimat et comprehensas admittat aridae seu atomorum virtute, sicut supra dictum est de cineribus, qui ipsi per aquam et per quos ipsos aqua in angustum contrahuntur. —De principiis rerum elementis et causis Iordani Bruni [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - De ira, libri III. (The Latin Library):  Tomus / Liber 3. XVIII., versus 2 — cineribus
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: cineribus.
  3. 3.0 3.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber II. [75] — cineribus
  4. Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber tertius. Cap. VII. - De Prunibaum.  — cineribus
  5. Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De viris illustribus. (Universitas Turicensis): Liber II. Ioseph: [32] — cineribus
  6. 6.0 6.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De principiis rerum elementis et causis (Universitas Turicensis): Cap. : De aqua.  — cineribus