Jump to content

caesura

E Victionario

caesūra

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /kae̯ˈsuːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: cae·sū·ra — morphologica: caesur-a

Notatio

[+/-]
Latine: caedō (caedere)

Nomen substantivum

[+/-]

caesūr|a, -ae fem.

  1. Actio arboris caedendi
  2. (Meton.) loci, ubi quid caesum est
  3. (Translate) certa sectio dictionis, cum syllaba in versu post pedem remanet, quae cum sequentis vocis syllaba una, aut duabus alterum pedem efficit

Declinatio

[+/-]
f. sing. plur.
nom. caesūra caesūrae I
gen. caesūrae caesūrārum II
dat. caesūrae caesūrīs III
acc. caesūram caesūrās IV
abl. caesūrā caesūrīs VI
voc. caesūra caesūrae V

Dictiones collatae

[+/-]

Synonyma

  1. caesiō, caedēs, sectiō
  2. incīsiō

Translationes

[+/-]
Actio arboris caedendidilatare ▼
Actio arboris caedendicollabi ▲
Certa sectio dictionisdilatare ▼
Certa sectio dictioniscollabi ▲

Discretiva

caesura dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

caesūra

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
caesūra casus nominativus singularis · genus femininum participii caesūrus
caesūra casus vocativus singularis · genus femininum participii caesūrus
caesūra casus nominativus pluralis · genus neutrum participii caesūrus
caesūra casus accusativus pluralis · genus neutrum participii caesūrus
caesūra casus vocativus pluralis · genus neutrum participii caesūrus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /kae̯ˈsuːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: cae·sū·ra — morphologica: caes-ur-a

caesūrā

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
caesūrā casus ablativus singularis · genus femininum participii caesūrus
caesūrā casus ablativus singularis substantivi caesūra
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /kae̯ˈsuːraː/(classice)
Syllabificatio phonetica: cae·sū·rā — morphologica: caes-ur-a

Loci

[+/-]
C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

  • Primus eum et quinque crocodilos Romae aedilitatis suae ludis M. Scaurus temporario euripo ostendit. hippopotamius in quadam medendi parte etiam magister exstitit. adsidua namque satietate obesus exit in litus recenti harundinum caesura speculatum atque, ubi acutissimam vidit stirpem, inprimens corpus venam quandam in crure vulnerat atque ita profluvio sanguinis morbidum alias corpus exonerat et plagam limo rursus obducit. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 40, [96] — caesura
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: caesura.