cadendo

E Victionario

Discretiva

cadendo dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

cadendō[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
cadendō
activa gerundium­ dativo cadō (cadere)
cadendō
activa gerundium­ ablativo cadō (cadere)
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /kaˈdendoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ca·den·dō — morphologica: cad-end-o

Italice[+/-]

cadendo[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cadendo
gerundium cadere
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /kaˈdɛndo/
Syllabificatio phonetica: ca·den·do — morphologica: cad-end-o

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Marcus Terentius Varro
-116…-27
Marcus Manilius
fl. 14
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
C. Plinius Secundus
23-79
Caelius Aurelianus
fl.400
Priscianus Caesariensis
fl.500
Isidorus Hispalensis
560-636
Franciscus Petrarca
1304-1374
Nicolaus Copernicus
1473–1543
antiq. class.class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (46 a.C.n. / 708 a.u.)

  • Datur etiam venia concinnitati sententiarum et arguti certique et circumscripti verborum ambitus conceduntur, de industriaque non ex insidiis sed aperte ac palam elaboratur, ut verba verbis quasi demensa et paria respondeant, ut crebro conferantur pugnantia comparenturque contraria et ut pariter extrema terminentur eundemque referant in cadendo sonum; quae in veritate causarum et rarius multo facimus et certe occultius. —Orator ad M. Brutum Ciceronis [1][2]

class.  (ca. 47-45 a.C.n.)

  • At nunc viarum obsessores dicuntur latrones, quod item ut milites sunt cum ferro, aut quod latent ad insidias faciendas.
Apud Naevium: Risi egomet mecum cassabundum ire ebrium. Cassabundum a cadendo.
Idem: Diabathra in pedibus habebat, erat amictus epicroco. —De lingua Latina Varronis [3][2]

class.

  • quoque magis puras umor secessit in undas
et saccata magis struxerunt aequora terram
adiacuitque cavis fluidum convallibus aequor,
emersere fretis montes, orbisque per undas
exsiliit, vasto clausus tamen undique ponto.
idcircoque manet stabilis, quia totus ab illo
tantundem refugit mundus fecitque cadendo
undique, ne caderet medium totius et imum. —Astronomicon M. Manilii [4][2]

class.  (62 p.C.n.)

  • Multi quidem sunt quibus necessario haerendum sit in fastigio suo, ex quo non possunt nisi cadendo descendere; sed hoc ipsum testentur maximum onus suum esse, quod aliis graves esse cogantur, nec sublevatos se, sed suffixos. —De tranquilitate animi Senecae [5][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • quae causa eas nuptiis fecit religiosas, tot modis fetu munito, quod est veri similius quam quia cadendo tripudium sonivium faciant. —Naturalis historia Plinii [6][2]

Latinitas postclassica

saec. V.

  • si vero sepius cadendo fuerit ulcerata et connaturata fibris feminini sinus, ut quidam memorant, adeserit, cum non recta linea partium discretio fieri possit, placet nobis causa salutis sic eam dimittere, siquidem plurimas mulieres sic diutius vixisse antiquitas asseverat. —Gynaeciorum Sorani e graeco versorum et retractatorum quae exstant Caelii Aureliani [7][2]

saec. VI.

  • alii autem dicunt, quod ipsa terminatio nominativi cadens in alias diversas terminationes non incongrue casus nominatur, cum naturam habeat, ut cadere possit et cadendo faciat omnes casus; quippe si casus dicitur non solum illud, in quod cadit aliquid, sed etiam ipsa res, quae cadit. —Institutiones grammaticae XVIII libris Prisciani [8][2]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Recidiva arborum sunt quae aliis sectis repullulant. Alii recidiva a cadendo dicunt, quia post casum nascuntur. Alii a recidendo et repullulando dixerunt. Ergo recidivum, ubi mors aut casus. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [9]

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1354-1367 p.C.n.)

  • Gaudium: Pretiosis ac variis ornamentis ambior.
Ratio: Pone in pheretro aureo pallidum cadaver, gemmis illud ostroque circunda: quo plus ornatus est, plus erit horroris. Neu quod loquor ad iniuriam trahas, origo nominis inquirenda est: si quidem a cadendo dicitur cadaver, cur non ut mortui sic viventis recte dicitur? Nempe illud cecidit, hoc casurum est caditque continue. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [10][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Et quascunque decidunt, a principio lentum facientia motum, velocitatem augent cadendo. Vbi vicissim ignem hunc terrenum (neque enim alium videmus) raptum in sublime statim languescere cernimus, tanquam confessa causa violentias terrestris materiae. —De revolutionibus orbium coelestium Nicolai Copernici [11][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Orator ad M. Brutum. (The Latin Library): XII [38] — cadendo
  2. 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 Vicicitatio: cadendo.
  3. 3.0 3.1 Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber septimus, III. — cadendo
  4. 4.0 4.1 Marcus Manilius - Astronomicon libri quinque. (Bibliotheca Augustana): Liber primus, versus 169 — cadendo
  5. 5.0 5.1 Lucius Annaeus Seneca - De tranquillitate animi. (The Latin Library):  X, versus 6 — cadendo
  6. 6.0 6.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus decimus, cap. 24, [86] — cadendo
  7. 7.0 7.1 Caelius Aurelianus, Gynaeciorum Sorani e graeco versorum et retractatorum quae exstant (Gynaecia from a thirteenth century manuscript; ed. Miriam F. Drabkin et Israel E. Drabkin. - Baltimore : The J. Hopkins Press, 1951). Liber secundus, caput 124 — cadendo
  8. 8.0 8.1 Priscianus - Institutiones grammaticae XVIII libris. Ars Prisciani ex recensione Martini Hertzii, Teubneri, Lipsiae MDCCCLV. (Universitas Turicensis): Liber III. De numeris. — cadendo
  9. Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber XVII. De arboribus. Caput VI. [10] — cadendo
  10. 10.0 10.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber I. 20: [De vestitu cultuque corporis insigni] — cadendo
  11. 11.0 11.1 Nicolaus Copernicus - De revolutionibus orbium coelestium - Libri VI. Norimbergae apud Ioh. Petreum, Anno MDXLIII. (Universitas Turicensis) Liber primus. Solutio dictarum rationum, & earum insufficientia. Cap. VIII. — cadendo