brevibus

E Victionario

Discretiva

brevibus dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
brevibus casus dativus pluralis adiectivi brevis
brevibus casus ablativus pluralis adiectivi brevis

Appellatio[+/-]

API: /ˈbre.wi.bus/(classice)
Syllabificatio phonetica: bre·vi·bus — morphologica: brev-ibus

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
Aulus Gellius
ca. 130-180
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (46 a.C.n. / 708 a.u.)

  • Sed sunt clausulae plures, quae numerose et iucunde cadant. Nam et creticus, qui est e longa et brevi et longa, et eius aequalis paean, qui spatio par est, syllaba longior, quam commodissime putatur in solutam orationem inligari, cum sit duplex. Nam aut e longa est et tribus brevibus, qui numerus in primo viget, iacet in extremo, aut e totidem brevibus et longa, [in] quem optime cadere censent veteres; ego non plane reicio, sed alios antepono. —Orator ad M. Brutum Ciceronis [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

  • ‘Quo autem’ inquit ‘pacto credi potest uniuscuiusque stellarum formae et positionis sortem atque fortunam uni omnino homini certam destinatamque esse eamque formam post longissima saeculorum spatia restitui, si vitae fortunarumque eiusdem hominis indicia in tam brevibus intervallis per singulos maiorum eius gradus perque infinitum successionum ordinem tam saepe ac tam multipliciter eadem ipsa non eadem stellarum facie denotantur?’ —Noctes Atticae A. Gellii [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Orator ad M. Brutum. (The Latin Library): LXIV [215] — brevibus
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: brevibus.
  3. 3.0 3.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber quartus decimus. Capitulum I, [21] — brevibus