betullae
Discretiva
|
betullae dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| betullae | casus genitivus singularis | substantivi betulla |
| betullae | casus dativus singularis | substantivi betulla |
| betullae | casus nominativus pluralis | substantivi betulla |
| betullae | casus vocativus pluralis | substantivi betulla |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /beˈtullae̯/ (classice) - Syllabificatio phonetica: be·tul·lae — morphologica: betull-ae
Loci
[+/-]Latinitas Romana
[+/-]
- siquidem et genistae et populi et ulmi et sanguinei frutices et betullae et harundo fissa et harundinum folia, ut in Liguria, et vitis ipsa recisisque aculeis rubi alligant et intorta corylus … —Naturalis historia Plinii [1][2]
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 69, [176] — betullae
- ↑ Vicicitatio: betullae.