Jump to content

barbula

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈbarbula/(classice)
Syllabificatio phonetica: bar·bu·la — morphologica: barbul-a

Nomen substantivum

[+/-]

barbul|a, -ae fem.

  1. barba parva

Declinatio

[+/-]
f. sing. plur.
nom. barbula barbulae I
gen. barbulae barbulārum II
dat. barbulae barbulīs III
acc. barbulam barbulās IV
abl. barbulā barbulīs VI
voc. barbula barbulae V

Translationes

[+/-]
Barba parvadilatare ▼
Barba parvacollabi ▲

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (56 a.C.n. / 698 a.u.)

  • Si illo austero more ac modo, aliquis mihi ab inferis excitandus est ex barbatis illis, non hac barbula qua ista delectatur sed illa horrida quam in statuis antiquis atque imaginibus videmus, qui obiurget mulierem et qui pro me loquatur ne mihi ista forte suscenseat. —Pro M. Caelio oratio Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Pro M. Caelio oratio. (The Latin Library): 14 [33] — barbula
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: barbula.