auctura

E Victionario

Discretiva

auctura dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

auctūra[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
auctūra casus nominativus singularis · genus femininum participii auctūrus
auctūra casus vocativus singularis · genus femininum participii auctūrus
auctūra casus nominativus pluralis · genus neutrum participii auctūrus
auctūra casus accusativus pluralis · genus neutrum participii auctūrus
auctūra casus vocativus pluralis · genus neutrum participii auctūrus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /au̯kˈtuːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: auc·tū·ra — morphologica: auct-ur-a

auctūrā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
auctūrā casus ablativus singularis · genus femininum participii auctūrus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /au̯kˈtuːraː/(classice)
Syllabificatio phonetica: auc·tū·rā — morphologica: auct-ur-a