auctorum

Discretiva

auctorum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales¹

Forma	Modus flexurae	originis
auctōrum	casus genitivus pluralis · genus masculinum	substantivi auctor

Appellatio pronuntiatusque

API: /au̯kˈtoːrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: auc·tō·rum — morphologica: auctor-um

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
auctōrum	casus genitivus pluralis · genus masculinum	participii auctus
auctōrum	casus genitivus pluralis · genus neutrum	participii auctus

Appellatio pronuntiatusque

API: /au̯kˈtoːrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: auc·tō·rum — morphologica: auct-orum

Loci

Vitruvius ca. –80…–15

C. Plinius Secundus 23–79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (30–22 a.C.n.)

• Cybus autem est corpus ex lateribus aequali latitudine planitiarum perquadratus. Is cum est iactus, quam in partem incubuit, dum est intactus, inmotam habet stabilitatem, uti sunt etiam tesserae quas in alveo ludentes iaciunt. Hanc autem similitudinem ex eo sumpsisse videntur, quod is numerus versuum, uti cybus, in quemcumque sensum insederit, inmotam efficiat ibi memoriae stabilitatem. Graeci quoque poetae comici interponentes e choro canticum diviserunt spatia fabularum. Ita partes cybica ratione facientes intercapedinibus levant auctorum pronuntiationis. —De architectura Vitruvii

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• nobilia apud eos flumina Mandragaeum et Caspasum. nec in alia parte maior auctorum inconstantia, credo propter innumeras vagasque gentes. haustum ipsius maris dulcem esse et Alexander Magnus prodidit et M. Varro talem perlatum Pompeio iuxta res gerenti Mithridatico bello, magnitudine haut dubie influentium amnium victo sale. —Naturalis historia Plinii