artificia

Discretiva

artificia dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
artificia	casus nominativus pluralis	substantivi artificium
artificia	casus accusativus pluralis	substantivi artificium
artificia	casus vocativus pluralis	substantivi artificium
artificia	casus nominativus pluralis · genus neutrum	adiectivi artifex
artificia	casus accusativus pluralis · genus neutrum	adiectivi artifex
artificia	casus vocativus pluralis · genus neutrum	adiectivi artifex

Appellatio pronuntiatusque

API: /ar.tiˈfi.ki.a/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ar·ti·fi·ci·a — morphologica: arti-fic-ia

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Petronius Arbiter ca. 14-66

C. Plinius Secundus 23–79

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• ipsae rhetorum artes, quae sunt totae forenses atque populares, verbis tamen in docendo quasi privatis utuntur ac suis. atque ut omittam has artis elegantes et ingenuas, ne opifices quidem tueri sua  artificia  possent, nisi vocabulis uterentur nobis incognitis, usitatis sibi. quin etiam agri cultura, quae abhorret ab omni politiore elegantia, tamen eas res, in quibus versatur, nominibus notavit novis. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis

saec. I.

• Interpellavit loquentem Scintilla et “plane” inquit “non omnia  artificia  servi nequam narras. Agaga est; at curabo, stigmam habeat.” risit Trimalchio et “adcognosco” inquit “Cappadocem: nihil sibi defraudit et mehercules laudo illum; hoc enim nemo parentat. Tu autem, Scintilla, noli zelotypa esse. Crede mihi, et vos novimus. Sic me salvum habeatis, ut ego sic solebam ipsumam meam debattuere, ut etiam dominus suspicaretur; et ideo me in vilicationem relegavit. Sed tace, lingua, dabo panem.” —Satyricon T. Petronii Arbitri

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• quin ipsum oris halitum iucundiorem facit faetoremque tollit manducatum matutinis cum zmyrnio et melle exiguo, mox vino collutum. vultum iuniorem praestat. insomnia levat suspensum in pulvino, ut dormientes olefaciant. adpetentiam ciborum praestat, quando id quoque inter  artificia  deliciae fecere, ex quo labor desiit cibos poscere. ob has causas quidam anicetum id vocavere. —Naturalis historia Plinii

Latinitas postclassica

saec. II.

• Igitur Evathlus postquam cuncta illa exorabula iudicantium et decipula adversantium et  artificia  dicentium versutus alioqui et ingeniatus ad astutiam facile perdidicit, contentus scire quod concupierat, coepit nolle quod pepigerat, sed callide nectendis moris frustrari magistrum diutuleque nec agere velle nec reddere, usque dum Protagoras eum ad iudices provocavit, expositaque condicione, qua docendum receperat, anceps argumentum ambifariam proposuit. —Florida Apulei