artifici

Discretiva

artifici dictio est in variis linguis:

• Catalane: artifici
• Italice: artifici

Formae affines

Latine

artificī

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
artificī	casus dativus singularis	substantivi artifex
artificī	casus dativus singularis	adiectivi artifex
artificī	casus ablativus singularis	adiectivi artifex

Appellatio pronuntiatusque

API: /arˈti.fi.kiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ar·ti·fi·cī — morphologica: arti-fic-i

Italice

artifici

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
artifici	forma pluralis	substantivi artificio

Appellatio pronuntiatusque

API: /ar.tiˈfi.t͡ʃi/

Syllabificatio phonetica: ar·ti·fi·ci — morphologica: arti-fic-i

Loci

Lucius Annaeus Seneca –3…+65

C. Plinius Secundus 23–79

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Quod interest inter metentem agricolam et serentem, hoc inter eum qui amicum paravit et qui parat. Attalus philosophus dicere solebat iucundius esse amicum facere quam habere, ‘quomodo  artifici  iucundius pingere est quam pinxisse’. Illa in opere suo occupata sollicitudo ingens oblectamentum habet in ipsa occupatione: non aeque delectatur qui ab opere perfecto removit manum. Iam fructu artis suae fruitur: ipsa fruebatur arte cum pingeret. Fructuosior est adulescentia liberorum, sed infantia dulcior. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• namque cum dilectam sibi e pallacis suis praecipue, nomine Pancaspen, nudam pingi ob admirationem formae ab Apelle iussisset eumque, dum paret, captum amore sensisset, dono dedit ei, magnus animo, maior imperio sui nec minor hoc facto quam victoria alia, quia ipse se vicit, nec torum tantum suum, sed etiam adfectum donavit  artifici , ne dilectae quidem respectu motus, cum modo regis ea fuisset, modo pictoris esset. sunt qui Venerem anadyomenen ab illo pictam exemplari putent. —Naturalis historia Plinii

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 158 p.C.n.)

• Haec ut dico omnia audisti. Praeterea a filio Capitolinae probissimo adulescente, qui praesens est, sciscitante te eadem dicta sunt: Pontianum loculos petisse, Pontianum Saturnino  artifici  detulisse. Etiam illud non negatur, Pontianum a Saturnino perfectum sigillum recepisse, postea mihi dono dedisse. —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• Heu medicorum ignarae mentes, quid venae pulsus, quid coloris intemperantia, quid fatigatus anhelitus et utrimquesecus iactatae crebriter laterum mutuae vicissitudines? Dii boni, quam facilis licet non  artifici  medico cuivis tamen docto Veneriae cupidinis comprehensio, cum videas aliquem sine corporis calore flagrantem! —Metamorphoseon libri XI Apulei