arentur

E Victionario

Discretiva

arentur dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
arentur tertia pluralis praesens passiva coniunctivus arō (arāre)

Appellatio[+/-]

API: /aˈrentur/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·ren·tur — morphologica: ar-entur

Usus[+/-]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Quod quidem tunc recte mir arentur, si et quaererent, si constaret hanc stellam nequaquam ante dominicam nativitatem apparuisse, nec et magos iter hoc arripuisse. —Sermones Petri Abaelardi (1079–1142). Sermo 4.