arboris

E Victionario

Discretiva

arboris dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
arboris casus genitivus singularis substantivi arbor

Appellatio[+/-]

API: /ˈarboris/(classice)
Syllabificatio phonetica: ar·bo·ris — morphologica: arbor-is

Loci[+/-]

Aulus Cornelius Celsus 30 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana[+/-]

class.

  • Sed cum Graeci morum sycaminon [συκάμινον] appellant, mori nulla lacrima est. Sic vero significatur lacrima arboris in Aegypto nascentis, quam ibi sycomoron [συκόμορον] appellant. —De Medicina Celsi [1][2]

saec. I.

  • Trebius auctor est clavum cuneumve adactum quanta libeat vi arbori, in qua nidum habeat, statim exilire cum crepitu arboris, cum insederit [clavo aut cuneo]. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, XVIII. [[13] ] — arboris
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: arboris.
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 20, [40] — arboris