Jump to content

arboribus

E Victionario

Discretiva

arboribus dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
arboribus casus dativus pluralis substantivi arbor
arboribus casus ablativus pluralis substantivi arbor

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /arˈboribus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ar·bo·ri·bus — morphologica: arbor-ibus

Loci

[+/-]
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

saec. I.

  • Cyrenaicus ager XV p. latitudine a litore et arboribus fertilis habetur, intus eodem spatio frugibus tantum, mox XXX latitudine et CCL longitudine lasere modo. —Naturalis historia Plinii [1][2]
  • homo in semet conglobatus inter duo genua naribus sitis. molas, de quibus ante diximus, gigni putant, ubi mulier non ex mare, verum ex semet ipsa tantum conceperit. ideo nec animari, quia non sit ex duobus, altricemque habere per se vitam illam quae satis arboribusque contingat. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus, cap. 5, [33] — arboribus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: arboribus.
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 84, [183] — arboribusque