arboribus

Discretiva

arboribus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
arboribus	casus dativus pluralis	substantivi arbor
arboribus	casus ablativus pluralis	substantivi arbor

Appellatio pronuntiatusque

API: /arˈbo.ri.bus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ar·bo·ri·bus — morphologica: arbor-ibus

Loci

Marcus Terentius Varro -116…-27

P. Ovidius Naso -42…+18

C. Plinius Secundus 23–79

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

• Itaque alia seruntur atque inseruntur et metuntur ante aut post quam alia; et cum pleraque vere quam autumno inserantur, circiter solstitium inseri ficos nec non brumalibus diebus cerasos. Quare cum semina sint fere quattuor generum, quae natura dedit, quae transferuntur e terra in terram viva radice, quae ex  arboribus  dempta demittuntur in humum, quae inseruntur ex  arboribus  in arbores, de singulis rebus videndum, quae quoque tempore locoque facias. —De agricultura Varronis

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Cyrenaicus ager XV p. latitudine a litore et  arboribus  fertilis habetur, intus eodem spatio frugibus tantum, mox XXX latitudine et CCL longitudine lasere modo. —Naturalis historia Plinii

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• homo in semet conglobatus inter duo genua naribus sitis. molas, de quibus ante diximus, gigni putant, ubi mulier non ex mare, verum ex semet ipsa tantum conceperit. ideo nec animari, quia non sit ex duobus, altricemque habere per se vitam illam quae satis  arboribus que contingat. —Naturalis historia Plinii

class.  (ca. 2-8 p.C.n.)

• Monte suo senior iudex consedit et aures

liberat  arboribus : quercu coma caerula tantum

cingitur, et pendent circum cava tempora glandes.

isque deum pecoris spectans ‘in iudice’ dixit

‘nulla mora est.’ calamis agrestibus insonat ille

barbaricoque Midan (aderat nam forte canenti)

carmine delenit; post hunc sacer ora retorsit

Tmolus ad os Phoebi: vultum sua silva secuta est. —Metamorphoses Ovidii Nasonis

Vide etiam:  → arboribus (Vicicitatio)