Jump to content

arbores

E Victionario

Discretiva

arbores dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

[+/-]

Formae affines

[+/-]

arborēs

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
arborēs casus nominativus pluralis substantivi arbor
arborēs casus accusativus pluralis substantivi arbor
arborēs casus vocativus pluralis substantivi arbor
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈarboreːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ar·bo·rēs — morphologica: arbor-es

arbores

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
arbores secunda singularis praesens activa indicativus arborer
arbores secunda singularis praesens activa coniunctivus arborer
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: [aʁˈbɔʁ]
Syllabificatio phonetica: ar·bores — morphologica: arbor-es

Loci

[+/-]
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

[+/-]

saec. I.

  • Iuba de Fortunatis ita inquisivit: sub meridiem quoque positas esse prope occasum, a Purpurariis DCXXV p., sic ut CCL supra occasum navigetur, dein per CCCLXXV ortus petatur. primam vocari Ombrion, nullis aedificiorum vestigiis; habere in montibus stagnum, arbores similes ferulae, ex quibus aqua exprimatur, e nigris amara, ex candidioribus potui iucunda. —Naturalis historia Plinii [1][2]
  • truncos etiam arboresque cortice, interdum gemino, a frigoribus et calore tutata est: hominem tantum nudum et in nuda humo natali die abicit ad vagitus statim et ploratum, nullumque tot animalium aliud ad lacrimas, et has protinus vitae principio; —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus, cap. 37, [203] — arbores
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: arbores.
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 1, [2] — arboresque