araverunt

Discretiva

araverunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
arāvērunt	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	arō (arāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /araːˈweːrunt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·rā·vē·runt — morphologica: arav-erunt

Usus

Latinitas postclassica

saec. IV. - saec. V.

• Qui igitur araverunt impietatem, et messuerunt iniquitates, comederunt fructum mendacii: omnia quae falsa sunt deceptis populis praedicantes, ut non quaerant panem verum, qui de coelo descendit: sed panem mendacii, qui suffocat et interficit devorantes. —Commentaria in Osee Hieronymi Stridonensis (340-420). Liber tertius.