Jump to content

arature

E Victionario

Discretiva

arature dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

arātūre

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
arātūre casus vocativus singularis · genus masculinum participii arātūrus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /araːˈtuːre/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·rā·tū·re — morphologica: arat-ur-e

arature

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
arature forma pluralis substantivi aratura
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /araˈture/
Syllabificatio phonetica: a·ra·tu·re — morphologica: aratur-e