aratura
Discretiva
|
aratura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]arātūra
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| arātūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii arātūrus |
| arātūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii arātūrus |
| arātūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii arātūrus |
| arātūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii arātūrus |
| arātūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii arātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /araːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: a·rā·tū·ra — morphologica: arat-ur-a
arātūrā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| arātūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii arātūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /araːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: a·rā·tū·rā — morphologica: arat-ur-a